donderdag kookles

Donderdag 28 september
Er zijn al weer 2 weken om, wat gaat de tijd snel. Yogyakarta hebben we vanmorgen om 8.00 uur verlaten. 4 miljoen mensen wonen daar en voor ons gevoel ook net zoveel brommers. Na ongeveer 2 uur kwamen we in Solo aan. Hier stond bij een Kraton, onze gids ons al op te wachten. We kregen ieder een vierkant rieten doosje met enkele snacks. Dit zijn meestal zoetigheden van palmsuiker, met rijst, groene bonen of banaan etc. Lekker maar zwaar op de maag, dus nog even in de auto laten liggen. Eerst kregen we een rondleiding door een museumgids. Er zijn nog enkele sultans in Java. In Solo 2. Deze hebben alleen een ceremoniële taak en in Yogyakarta 1, die ook gouverneur is. De sultans zijn ergens nog familie van elkaar. Een Kraton bestaat uit een woongebouw en enkele bijgebouwen, vaak zonder muren, dus alleen marmeren vloer en een mooi dak. Een gebouw staat op een soort binnenplaats voor ceremonies. Daar staan ook de gamelang instrumenten en kan er de specifieke dans uitgevoerd worden. Dit kraton had veel originele kledingstukken zoals hoofdtooien, oorbellen en maskers voor de dansers. Erg mooi. Na de bezichtiging weer even verder met gids en Agust in de auto om te gaan koken bij de kokkin van de tweede Kraton van Solo. Ergens vlak achter de Kraton kwamen we bij een klein huis, buiten stond een gasfles met 2 pitten op kniehoogte en een paar meter verder op een vloerkleed onder een dak. De kokkin deed voor hoe ze kookte en wij hielpen haar met snijden, roeren etc. Het valt niet mee om op de grond knoflook in heel dunne plakjes te snijden, maar ze was toch tevreden. Toen de hoofdmaaltijd stond te
pruttelen werd het deeg voor een soort kroepoek van rijstbloem gemaakt met pinda’s erin. De gestoomde rijst werd in een rieten mand met bananenbladeren gedaan zodat het warm bleef, ondertussen werd in een wok olie verhit. Toen het deeg van de kroepoek erin, net oliebollen bakken maar dan anders. Toen we klaar waren werd het geserveerd in een bananenblad met een bananenblad als lepel. Mensen die in de buurt wonen kwamen ook een portie halen. Normaal was dit voor de kinderen, maar die hadden vandaag examen dus mochten niet komen. We kregen ook nog een soort heel zoete kruidenthee met houtsplinters en losse kruiden erin dus een soort drinken met je tanden als zeefje, dat lukte het best. Ook lekker, maar moeilijk drinkbaar. We hebben een deel van de eerdere gekregen snacks voor de kinderen achtergelaten. Om ons buikje te dunnen weer met de gids, door de buurt gewandeld. De moskee gezien, ook hier veel Hindoeïstische en Boeddhistische invloeden bij de bouw. Achter de moskee kwamen we in een buurt met allemaal Batikwinkeltjes. Verven wordt niet meer hier gedaan ivm milieuvoorschriften, maar het patroon tekenen, stempelen en de was op de stof brengen nog wel. Knap hoe deze vrouwen dat doen. Ze verven met een waspijpje een heel klein beetje vloeibare was zodat het dunne lijntjes zijn. Prachtig. Nu zijn we weer in ons hotel, dat een koloniale stijl heeft. Veel glas in lood en hoge plafonds en deuren. De kelner vroeg war we wilden drinken en net werd de thee en koffie geserveerd met een warme banaan met hagelslag erop.